Terminy przedawnienia

Polski system prawny przewiduje instrumenty chroniące przede wszystkim poszkodowanych w wyniku wypadków, ale wprowadza również ochronę odpowiedzialnych za szkodę przed bezterminową możliwością dochodzenia od nich roszczeń odszkodowawczych, w związku z czym istnieją tzw. terminy przedawnienia.

W przypadku szkód wynikających z różnego rodzaju wypadków w zakresie świadczeń za szkody na osobie roszczenia przedawniają się z upływem trzech lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie zobowiązanej do jej naprawienia.

W razie zaistnienia wypadku przy pracy lub wypadku komunikacyjnego zazwyczaj poszkodowany dowiaduje się o osobie odpowiedzialnej już w dniu, w którym do wypadku doszło, a zatem to od tej daty trzeba będzie liczyć początek biegu terminu przedawnienia. Jeśli natomiast w sprawie wypadku toczyło się postępowanie karne, zakończone wydaniem wyroku w którym skazano odpowiedzialnego za przestępstwo, wówczas termin przedawnienia wydłuża się do 20 lat od dnia wypadku.

Jeżeli w zdarzeniu uczestniczy osoba, która nie ukończyła 18. roku życia, wówczas termin przedawnienia jej roszczeń nie może skończyć się przed upływem dwóch lat od uzyskania przez nią pełnoletności, co ma szczególne znaczenie w przypadku, gdy w sprawie nie toczyło się postępowanie karne i nie może znaleźć zastosowania 20-letni termin przedawnienia. Jeżeli więc niewielkich obrażeń ciała dozna roczne dziecko, to może ono dochodzić odszkodowania przez 19 lat od dnia wypadku. Przepisy regulują również szczegółowo kwestię przerwania biegu powyższych terminów, a także ich zawieszenia.