WRDS o zbrojeniówce i o problemach w służbie zdrowia

Problemy przemysłu zbrojeniowego na Śląsku i przyszłość gliwickiego Centrum Onkologii były głównymi tematami plenarnego posiedzenia Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego w Katowicach.

WRDS jednogłośnie przyjęła stanowisko, w którym zwróciła się do rządu o podjęcie zdecydowanych i kompleksowych działań na rzecz wsparcia i rozwoju zakładów przemysłu zbrojeniowego zlokalizowanych w województwie śląskim.

W ocenie WRDS nowoczesny przemysł zbrojeniowy powinien być jednym z filarów nowej polityki przemysłowej. – Powodzenie procesu modernizacji technologicznej polskiej armii przy maksymalnym zaangażowaniu rodzimych przedsiębiorstw będzie jednym z kluczowych wyzwań zarówno dla sektora obronnego, jak i dla elit politycznych w najbliższych latach. Sukces tego procesu przyczyni się zarówno do poprawy bezpieczeństwa naszego kraju, jak również do rozwoju przemysłu zbrojeniowego i przeniesienia go na wyższy poziom technologiczny. Dzięki odpowiedniej polityce gospodarczej polskie przedsiębiorstwa będą w stanie nie tylko wyposażyć w nowoczesny sprzęt Wojsko Polskie, ale także z powodzeniem konkurować swoimi produktami na rynkach zagranicznych – podkreślono w stanowisku WRDS.

Ośrodek przemysł pancernego
Członkowie WRDS zwrócili uwagę, że przy odpowiednich działaniach gospodarczych i politycznych Śląsk może stać się najprężniejszym ośrodkiem produkcji sprzętu wojskowego w Polsce. W ocenie Rady skutecznym bodźcem rozwojowym dla śląskiego sektora zbrojeniowego byłoby przeprowadzenie konsolidacji Zakładów Mechanicznych Bumar-Łabędy, Rosomak S.A.i OBRUM  oraz wprowadzenie do produkcji nowego sprzętu na potrzeby polskiej armii. – Skonsolidowany ośrodek przemysłu pancernego na Śląsku stanowiłby również naturalne miejsce ulokowania produkcji polskiego czołgu nowej generacji, na który od lat czeka cały sektor obronny w naszym kraju i tysiące zatrudnionych w nim pracowników. Nowy produkt opracowany i skonstruowany w Polsce z wykorzystaniem rodzimej myśli technicznej stałby się motorem napędowym polskiego przemysłu obronnego – czytamy w stanowisku.

Dominik Kolorz, przewodniczący śląsko-dąbrowskiej Solidarności i przewodniczący Wojewódzkiej Rady Dialogu Społecznego w Katowicach podkreśla, że chodzi o uruchomienie takich działań, które pozwolą na określenie przyszłości zakładów zbrojeniowych w Polsce na co najmniej dekadę. W tej chwili np. Bumar-Łabędy ma zapewnioną przyszłość na najbliższe dwa lata. Jak informuje Zdzisław Goliszewski, przewodniczący Solidarności w Bumarze-Łabędy, aby zakład mógł myśleć perspektywicznie, potrzebne są zamówienia ze strony Ministerstwa Obrony Narodowej. – Ale nie mogą się one ograniczać do dawkowania zleceń remontów. To jest za mało. To się w pewnym momencie skończy i parę tysięcy osób straci pracę. Domagamy się zapewnienia produkcji i obsługi eksportu – podkreśla Zdzisław Goliszewski.

Przyszłość Centrum Onkologii
W trakcie posiedzenia WRDS omawiano też problemy związane z funkcjonowaniem gliwickiego oddziału Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie. Członkowie Rady wysłuchali opinii reprezentantów oddziału i centrali placówki. – Uznaliśmy, że treść przedstawionego podczas obrad projektu stanowiska WRDS w tej sprawie wymaga szeregu istotnych zmian. Nowy projekt będzie omawiany podczas kolejnego posiedzenia. Jego najważniejszą intencją będzie to, aby po pierwsze środki wypracowywane przez gliwicki oddział Centrum Onkologii pozostawały do dyspozycji tej placówki, a po drugie, aby wdrożone zostały takie zmiany systemowe, które umożliwią lepsze funkcjonowanie zarówno gliwickiego oddziału, jak i całego Instytutu  – powiedział przewodniczący WRDS.

Pielęgniarki i położne
Jednym z tematów posiedzenia było także zabezpieczenie mieszkańców województwa śląskiego w opiekę pielęgniarską i położniczą. W przyjętym w tej sprawie stanowisku członkowie Rady podkreślili, że według statystyk Światowej Organizacji Zdrowia w ciągu najbliższych 10 lat 40 proc. obecnie zatrudnionych pielęgniarek odejdzie z zawodu. WRDS zwróciła się do najwyższych władz państwowych o podjęcie działań zmierzających do uchwalenia aktów prawnych, które realnie wpłyną na polepszenie sytuacji zawodowej pielęgniarek i położnych w Polsce, wstrzymają ich emigrację zarobkową do Europy Zachodniej i krajów skandynawskich oraz zachęcą młodych ludzi do podejmowania nauki w tym zawodzie.

Rada zarekomendowała rządzącym konkretne rozwiązania, które mogą doprowadzić do poprawy opieki pielęgniarskiej. Pierwszym z nich jest ustanowienie zawodów pielęgniarki i położnej zawodami zamawianymi. Kolejnym, umieszczenie minimalnych norm zatrudnienia pielęgniarek i położnych w „koszyku” świadczeń gwarantowanych. Obecnie w ten sposób określana jest liczba etatów w zakresie oddziałów intensywnej opieki medycznej oraz neonatologii.

aga, ny