Solidar Śląsko Dąbrow

Niezdolność do pracy w okresie ciąży

Generalnie pracownicy, która stała się niezdolna do pracy w okresie ciąży, przysługuje zasiłek chorobowy, przy spełnieniu określonych warunków. Kwestie te zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 372 z późn. zm.).
Podkreślić należy, iż ubezpieczona nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu albo po upływie 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego – jeżeli jest ubezpieczona dobrowolnie (art. 4 ust. 1 ustawy). Warto podkreślić, iż w omawianej sytuacji, gdy mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, która powstała w okresie ciąży, miesięczny zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 100 proc. podstawy wymiaru zasiłku (art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy). Podstawą do naliczenia zasiłku w takiej wysokości powinno być zaświadczenie lekarskie z kodem B lub odrębne świadectwo lekarskie stwierdzające stan ciąży, dostarczone pracodawcy zgodnie z art. 185 § 1 k.p. Należy przy tym wskazać, że każda choroba mająca miejsce w tym okresie, a nie tylko związana z ciążą, daje uprawnienie do 100 proc. podstawy wymiaru zasiłku chorobowego (A. Radzisław, Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz., Warszawa 2016).
Zasiłek chorobowy przysługuje w tej sytuacji przez okres trwania niezdolności do pracy, nie dłużej niż przez 270 dni (art. 8 ustawy).
Istotną sprawą jest zatem również, co należy rozumieć pod pojęciem podstawa wymiaru zasiłku chorobowego. Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem, stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Natomiast przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez ubezpieczonego będącego pracownikiem za okres, przez liczbę miesięcy, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte (art. 38 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, należy zwrócić uwagę, iż jeżeli w tym okresie, ubezpieczony będący pracownikiem nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy (art. 38 ust. 2 pkt 1 ustawy).
Warto również zapamiętać, iż podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe (art. 43 ustawy). Zasada ta nie ma zastosowania jedynie w przypadku zmiany wymiaru czasu pracy – w takiej sytuacji podstawa wymiaru jest obliczana z miesięcy uwzględnianych po zmianie wymiaru czasu pracy (A. Radzisław, Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Komentarz., Warszawa 2016).
Należy mieć przy tym świadomość, iż w sytuacji, gdy niezdolność do pracy będzie trwała do momentu urodzenia dziecka, a następnie pracownica będzie otrzymywała zasiłek macierzyński, to obliczany on będzie przy uwzględnieniu podstawy wymiaru zasiłku ustalonego uprzednio, przy ustalaniu wysokości zasiłku chorobowego otrzymywanego w czasie ciąży. W sytuacji, gdy w czasie otrzymywania zasiłku chorobowego lub później macierzyńskiego doszło do podwyżki wynagrodzeń u pracodawcy, kwestia ta nie zostanie uwzględniona przy ustaleniu wysokości przysługującego pracownicy świadczenia. Podstawa wymiaru zasiłku ustalona została bowiem w oparciu o wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy w okresie ciąży. Jeżeli zatem nie nastąpiła żadna przerwa, o której mowa uprzednio, podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo.

Martyna Bugajska
CDO24 Centrum Ochrony Prawnej
Infolinia: 801 00 31 38

Informujemy, że powyższy artykuł nie jest opinią ani poradą prawną i nie może służyć jako ekspertyza przed sądem, urzędem czy osobą prywatną. Proszę pamiętać, że ze względu na długość opracowania artykuł dostarcza jedynie informacji ogólnych, które w konkretnym przypadku nie mogą zastąpić porady prawnej.

Proszę pamiętać, że osoby posiadające Ochronę Prawną CDO24 zawsze mogą zasięgnąć dodatkowych informacji w departamencie prawnym CDO24 pod numerem telefonu 801 003 138 (lub 32 44 57 822), który działa codziennie od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 16.30. Pozostałe osoby zainteresowane posiadaniem ochrony prawnej zapraszamy do zapoznania się z ofertą CDO24 na stronie internetowej www.cdo24.pl.

Masz pytanie do prawnika? Napisz do nas: gazeta@cdo24.pl. Odpowiedzi na najciekawsze i najczęściej pojawiające się Państwa pytania, będziemy zamieszczali w naszych artykułach.

Dodaj komentarz